Tarra Oppervlakte (TO)
Auteurs: Drs. Tim Mijzen, Jonar Nikkels
Dit artikel gaat in op het onderwerp Tarra Oppervlakte, vaak afgekort tot TO. Deze wordt gemeten door de NEN 2580, een Nederlandse norm voor de oppervlakten en inhouden van gebouwen. Het een bijzonder oppervlakte waar niet vaak naar gevraagd word, in dit artikel bespreken we:
Om het TO zo duidelijk mogelijk uit te leggen hebben wij voor u twee voorbeelden ontwikkeld waarin het oppervlakte gearceerd is.
Wat is het tarra oppervlakte?
De tarra oppervlakte (TO) van een ruimte of gebouw is de bruto vloeroppervlakte (BVO) min de netto vloeroppervlakte (NVO) (TO = BVO – NVO). De TO gaat doorgaans dus voornamelijk om het oppervlakte dat de muren in beslag nemen. Het gaat hier om zowel binnen- als buitenmuren, en andere lichte scheidingswanden. Ook de oppervlaktes van vloeren die een netto hoogte kleiner dan 1,50 m hebben horen tot de tarra oppervlakte, aangezien deze onderdeel zijn van het BVO, maar niet van het NVO. Ditzelfde geldt voor nissen en uitsparingen kleiner dan 0,5 m2. Die horen dus ook bij het TO.
Voorbeelden TO
In Afbeelding 1 is een gedeeltelijke bouwlaag van een deel van een gebouw afgebeeld. Hierop is te zien dat alle scheidingswanden en dragende muren behoren tot het tarra oppervlak. Aangezien het TO het verschil is tussen het BVO en het NVO, zijn ook de leidingschacht en de nis kleiner dan 0,5 m2 onderdeel van het TO.
Afbeelding 1. Voorbeeld Terra Oppervlakte van een deel van een gebouw
Afbeelding 2 laat de begane grond en eerste verdieping van een eengezinshuis zien. Hierbij horen ook alle opgaande scheidingsconstructies, maar ook de oppervlaktes waarbij de netto hoogte boven de vloer kleiner is dan 1,5 m.
Afbeelding 2. Voorbeeld TO: Begane grond en eerste verdieping van een woning.
